پسته فندقی فله مهره سبز به طور گسترده ای در منطقه مدیترانه کشت می شود حتی اگر احتمالاً در آسیای مرکزی و جنوب غربی سرچشمه گرفته باشد.
انسان از سال 6000 قبل از میلاد در مورد آجیل پسته شناخته شده است از آن زمان پسته به طور سیستماتیک در رژیم غذایی فرهنگ های مختلف گنجانیده شده است.
آنها آجیل های مغذی مغذی با مشخصات غذایی سالم هستند که حاوی فیبر ، اسیدهای چرب اشباع نشده و ترکیبات آنتی اکسیدان هستند.
شواهدی از مصرف آن در کاوش های باستان شناسی یافت شده است که ثابت می کند که مدت هاست با فعالیت های انسانی همراه است.
بقایای آجیل پسته که مربوط به هزاره ششم قبل از میلاد در هر دو افغانستان و جنوب شرقی ایران است جایی که پیستاچیو احتمالاً برای اولین بار در مناطقی نزدیک به جایی که وحشی شد کشت شد.
این کشور به طور گسترده ای در امپراتوری باستان فارسی کشت شد از آنجا که به تدریج به غرب گسترش یافت.
پسته می تواند نقش مهمی در بهبود شرایط متابولیک مانند اضافه وزن، دیابت نوع 2 (T2DM) یا سندرم متابولیک داشته باشد. هدف این بررسی تحلیل دانش فعلی در مورد رابطه بین مصرف پسته و چندین نشانگر خطر متابولیک است.
از آنجایی که آجیل مواد غذایی پرانرژی با محتوای چربی بالا هستند یکی از نگرانی های اصلی در مورد مصرف منظم آجیل در یک بیماری همه گیر اضافه وزن و چاقی در سراسر جهان این است که اعتقاد بر این است که آجیل ها چاق کننده هستند.
با این حال تا به امروز، مطالعات اپیدمیولوژیک هیچ ارتباطی بین مصرف مغزها یا پسته و افزایش وزن یا افزایش خطر چاقی پیدا نکرده است.
چندین مطالعه که تأثیر پسته بر وزن بدن را به عنوان یک پیامد ثانویه ارزیابی کرده اند تأثیر منفی آنها را بر وزن بدن و شاخص توده بدنی مجدداً تأیید کرده اند.
تنها یک مطالعه اخیر انجام شده در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم کاهش قابل توجهی در توده بدن پیدا کرده است.
