لوله پلی اتیلن میانه که مانند ویبره عمل می کند و لرزش دارد

همه انواع لوله پلی اتیلن میانه دی الکتریک های انعطاف پذیر مقاوم در برابر دماهای پایین و محیط های شیمیایی تهاجمی هستند.

در فشار 150-300 مگاپاسکال، دمای 200-260 درجه سانتیگراد و در حضور اکسیژن، پلی اتیلن فشار بالا به دست می آید که به عنوان پلی اتیلن با چگالی کم نیز شناخته می شود.

اگر فشار به طور قابل توجهی کمتر از 2 مگاپاسکال باشد، دما فقط کمی بالاتر از نقطه جوش آب باشد و برخی کاتالیزورهای عجیب و غریب وجود داشته باشند (مثلاً مخلوطی از TiCl4 و AlR3)، آنچه را که به دنبال آن هستیم به دست خواهیم آورد: پلی اتیلن کم فشار HDPE که استحکام مکانیکی بیشتری دارد و نسوز بیشتری دارد.

او است که برای تولید لوله های آب و فاضلاب استفاده می شود که به آنها لوله پلی اتیلن HDPE می گویند. لوله ها با روش های رایج برای همه پلاستیک ها تولید می شوند:

ریخته گری. پلاستیک در یک قالب دوار ریخته می شود و با جامد شدن در سطح داخلی آن، دیواره های لوله آینده را تشکیل می دهد.

اکستروژن (اکستروژن). پلاستیک گرم شده از قالب خارج می شود و بلافاصله سفت می شود. این آنها هستند که مناطقی را تعیین می کنند که می توان از لوله پلی اتیلن HDPE استفاده کرد.

در هنگام شکست از پانصد تا ششصد درصد کشیدگی نسبی دارد. در این صورت، لوله های پلی اتیلن کم فشار بسیار الاستیک هستند و می توانند در یک زاویه دلخواه خم شوند، بدون جعبه محافظ در زمین قرار بگیرند و از یخ زدایی نترسید: یخ آن را پاره نمی کند، بلکه فقط کمی کشش می دهد.

بسته به وجود مواد افزودنی تثبیت کننده در دمای 80 تا 120 درجه سانتیگراد شروع به نرم شدن می کند. این به نوبه خود دو خبر را به ما می گوید: لوله پلی اتیلن HDPE را می توان به راحتی با جوشکاری انتشار با استفاده از یک آهن لحیم کاری ساده با دمای پایین به اتصالات متصل کرد. علاوه بر این، برای آب گرم و گرمایش مطلقاً مناسب نیست.